2030 Agendako Helburuetatik Lurra-Ura hartzera

Garapen iraunkorrerako 2030 Agendak dituen hiru dimentsioei ( ekonomikoa, soziala eta ingurumenekoa) lurraldekoa gehitu behar zaie, ekintza-planak gauzatzeko ezinbesteko ingurune fisikoa. Hortik dator hidrologiatik ari garen ikertzaileok iraunkortasunari egin diezaiokegun ekarpena: Ura Lurra uztartuta lurralde dinamikoak erresiliente egiteko bidean ezagutza sortzea, erabakietan eragiteko. Iraunkortasunaren zutabe hartuta, uraren kudeaketan ohikoa den ibai-ikuspegia aldatu arro-ikuspegia ezarri beharra dugu, ibai-arroa (ura + lurraldea) antolamenduaren oinarrizko unitate bio-fisiko bihurtuz. Horrela, klima-aldaketaren aurrean ezartzen diren arintze egokitze politiken bateragune bihurtzen da ibai-arroa, bi estrategia horien arteko sinergiak helburu-gatazkak identifikatzea erraztuz. Izan ere, klima-aldaketarekin lotutako mundu mailako arintze-politikak karbonoaren bahitzean, honi lurraldearen basotzean, oinarritzen dira hein handi batean, basotzeak klima-aldaketara egokitzeko ekar ditzakeen albo-kalteak kontuan izan gabe. Lurraldearen funtzio hidrologikoek ur kantitatean, kalitatean, kokapenean denboran eragina dute, ura metatuz, mugituz eraldatuz. Beraz, lurraldeak duen erregulatzaile funtzioa onartuz gero, baliabide hidrologikoen kudeaketa ulertzeko modua aldatuko litzateke egokitzera zerbitzu hidrologikoak barneratzea erraztuko ere. Horretarako, tokiko eskalari helburu desberdinen gatazkei sinergiei dagozkien beharrezkoa da. Zentzu honetan, bizi dugun ziurgabetasunen aroan ikerketa-bide nagusiak horiek argitzera bideratu beharko genituzke, haiek egoki kudeatzeko ezagutzak informatutako erabakiak hartzeko, ohiko inertziak gaindituta, kudeaketa-paradigma aldatuta. Hortaz, lurralde-dinamikak birbideratzeko borondate sozio-politikoa da, naturak lekuan leku eskaintzen ekosistemikoen mugetara egokitzen garapen-eredua barneratuz, ardatzean jarrita, munduko edozein herrialdetan